Wieki średnie
W latach 1124 i 1128 biskup, a później święty Otton z Bambergu chrystianizował Pomorze. Jego dzieło mogło się utrzymać tylko wtedy, jeżeli księża rozpowszechniać będą jego nauki. Dla kształcenia księży konieczne były szkoły. Już w roku 1175 w Kamieniu Pomorskim istniała szkoła katedralna w której działali jako nauczający księża przez niego tutaj pozostawieni. Również w pomorskich klasztorach utworzono szkoły, tak zwane szkoły klasztorne. Po lokacji miast w trzynastym wieku, doszły jeszcze dwie okoliczności, które sprzyjały tworzeniu szkół. Rady miejskie potrzebowały sekretarzy miejskich a więc osób które opanowały czytanie i pisanie i obeznane były z prawem. Powiązanie pomorskich miast z Hanza, wymagało także odpowiednio wykształconych kupców i handlowców. Zatem szkoły służyły nie tylko potrzebom kościelnym ale również zadaniom świeckim i mieszczańskim.
XIX wiek
Przy ulicy Grosse Papenstrasse ,zbudowano dwukondygnacyjny budynek szkolny, stanowiący własność miejską i w dniu 1 października 1822 roku uroczyście przekazano do użytku szkoły. Gmach szkoły dość szybko okazał się za mały. Tak więc w roku 1849 zakupiono działkę budowlaną i w roku 1854 zbudowano przy ulicy Ringstrasse, późniejszy gmach szkoły dla dziewcząt. Szkoła miała wówczas osiemnaście klas, zatrudniała osiemnastu nauczycieli i Iiczyła1280 uczniów. W drugiej połowie lat pięćdziesiątych, rozwój szkoły nabrał korzystnego rozmachu. W roku 1861 trzeba było utworzyć nowe sale lekcyjne przez dobudowanie trzeciej kondygnacji na starym budynku szkolnym/przy Grosse Papenstrasse/.
W roku 1887 otwarto szkołę dla chłopców w nowym budynku przy ulicy Moritzstarsse 9, ale ciasnota spowodowała dobudowanie w 1913r. północnego skrzydła budynku.
XX wiek
Od 1 października 1924 roku Koszalin miał w pełni rozbudowane szkolnictwo, zgodnie z postanowieniami miejskich korporacji i zatwierdzoną przez urząd rejencji.
Po rozwiązaniu seminarium nauczycielskiego i zamknięciu zakładu dla głuchoniemych, w roku 1939 Koszalin posiadał następujące szkoły i zakłady kształceniowe:
- Państwową Szkołę Wyższą dla chłopców /przedtem gimnazjum ze szkołą wyższą / przy ulicy Poststrasse 30 /dziś „Ekonomik”/,
- Szkołę Księżnej Bismarck /Miejska Szkoła Wyższa dla dziewcząt/ przy ulicy Hildebrandtstrasse 1, /dziś Liceum im. St. Dubois/,
- Narodowo-Polityczny Zakład Kształceniowy /przedtem Stabila/ przy ulicy Danzigerstrasse 86 / dziś Straż Graniczna/,
- Szkołę Średnią przy ulicy Adolf Hitler Strasse 51 / dziś SP Nr 1/,
- 1. Szkodę Gminną przy ulicy Moritzstrasse 9/ dziś Zespół Szkół Nr 2/.
- 3. Szkołę Gminną przy ulicy Moritzstrasse 9 / dziś Technikum Elektroniczne/,
- 2. Szkołę Gminną przy ulicy Ringstrasse 5 / dawna SP Nr2 ? dziś Zespół Szkół Nr 4/.
- 4. Szkołę Gminną przy ulicy Schulstrasse 19 / dziś Pasaż Milenium/,
- 5. Szkołę Gminną przy ulicy Regierungstrasse 4/dziś nowe budynki przy ulicy gen.Wł. Andersa 2 – 6/,
- Szkołę Pomocnicza przy ulicy Badgasse 13 / dziś Ośrodek Szkolno-Wychowawczy/,
- Gospodarczą Szkołę Zawodową przy ulicy Regierungstrasse 4,
- Kupiecką Szkołę Zawodową przy ulicy Regierungsstrasse 4 / dziś nowe budynki przy ulicy gen. Wł. Andersa 2-6/.
Na podstawie Monografii Koszalina z 1966r.P.Schwenklera
Przełożył Józef Leitgeber
Opracował Józef Sprutta