1516 Ppor. Stanisław Krudos – Monte Cassino i Ppor. Genowefa Krudos – Sybirak
Urodził się w podrzeszowskiej wsi Nienadówka w polskiej katolickiej rodzinie. W wieku 8 lat wraz z rodzicami i rodzeństwem przeniósł się do wsi Bortków niedaleko Lwowa. Po ukończeniu szkoły podstawowej oraz kursów nowoczesnego rolnictwa pracował i gospodarzył na roli.
W czerwcu 1938 roku ożenił się z Genowefą z/d Szemberską, z którą razem przeżył 68 lat, w pięćdziesiątą rocznicę małżeństwa (w 1988 r.) odznaczeni zostali medalem za długoletnie pożycie.
Dnia 10 lutego 1940 roku wraz zżoną, rodzicami i rodzeństwem deportowany został przez władze sowiecki w głąb ZSRR, gdzie na „nieludzkiej Ziemi Syberyjskiej” pracował niewolniczo przy wyrębie lasu.
Po tak zwanej „amnestii” dla polskich zesłańców opuścił Syberię i po przybyciu do Uzbekistanu wraz z żoną pracował w kołchozie przy zbiorze bawełny.
W 1942 roku podczas formowania się Armii Polskiej przez generała Andersa wstąpił do wojska – PSZnZ. Wojnę przetrwał jako kierowca i saper wojsk inżynieryjnych. Był żołnierzem 2 Korpusu 3 Dywizji Strzelców Karpackich wchodzących w skład 8 Armii Brytyjskich Sił Zbrojnych.
Poprzez Irak, Iran, Palestynę, Egipt dotarł do Włoch, biorąc aktywny udział w Kampanii Włoskiej. Przy okazji jako czynny żołnierz, w tych nietypowych warunkach i czasach pielgrzymował Ziemię Świętą.
Uczestniczył w działaniach na froncie, brał udział w bitwie i zwycięskim ataku na zamieniony w fortecę benedyktyński klasztor Monte Cassino.
Zdobywał też inne miasta włoskie, w tym Ankonę i Bolonię.
Po zakończeniu wojny przebywał w Wielkiej Brytanii, następnie pod koniec 1947 roku powrócił do Polski. Po odnalezieniu żony osiedlił się i zamieszkał na stałe w Koszalinie, gdzie pracował do emerytury.
W czasach komunistycznych jako „niepewny i niepoprawny ideologicznie” nie mógł się kształcić i nie mógł podejmować innych prac jak tylko fizyczne.
W czasach stalinowskich inwigilowany przez UB.
Mianowany został w 2004 r. na stopień oficerski – podporucznika WP,
oraz posiada nadany w 2001 r.PATENT Nr 78025 Weterana Walk o
Wolność i Niepodległość Ojczyzny, a także odznaczony w 2005 r. Odznaką
Weterana Królewskich Sił Zbrojnych Wielkiej Brytanii.
Odznaczenia
i odznaki: polskie i angielskie :
-Krzyż Walecznych(1945 r.)
-Krzyż Monte Cassino(1945 r.)
-Medal Wojska(1946 r.)
-Medal za wojnę – The War Medal (1946 r.)
– Medal obrony – Defence Medal (1947 r.)
-Gwiazda za wojnę(Wlk. Bryt.)(1945 r.)
-Gwiazda Italii(Wlk. Bryt.) (1945 r.)
-Krzyż Jerozolimski Leona XIII(1944 r.)
-Krzyż Czynu Bojowego PSZ na Zach. (1990 r.)
-Krzyż Zesłańców Sybiru(2005 r.)
-Odznaka 3DSK (1945r.
-Odznaka Grunwaldu (1973 r.)
-Odznaka Honorową Sybiraka(2000 r.)
-Odznaka Weterana Walk o Niepodległość(1996 r.)
-Odznaka Weterana Królewskich Sił Zbrojnych
Wielkiej Brytanii(2005 r.)
Za swoją sumienność i pracowitość uhonorowany cywilnymi
odznaczeniami :
-Za zasługi dla Woj. Koszalińskiego(1971 r.)
-Za zasługi dla Miasta Koszalina(1975 r.)
-Zasłużony prac. Gosp. Kom. i Ochr. Środ.(1975 r.)
Pochowany z honorami wojskowymi: Kwatera 45-53, rząd 36, grób 17
Ppor.Genowefa Krudos zd. Szemberska
Urodziła się 23.05.1920 roku we wsi Kniaże niedaleko Lwowa,
w polskiej katolickiej rodzinie. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracowała z rodzicami na gospodarstwie rolnym.
W czerwcu 1938 roku wyszła za mąż za Stanisława Krudos, z którym razem przeżyła 68 lat, w pięćdziesiątą rocznicę małżeństwa (w 1988 r.) odznaczeni zostali medalem za długoletnie pożycie.
Dnia 10 lutego 1940 roku wraz z mężem i niemal całą jego rodziną deportowana został przez władze sowiecki w głąb ZSRR, gdzie na „nieludzkiej Ziemi Syberyjskiej” pracowała niewolniczo przy wyrębie lasu.
Ciężko raniona ściętą sosną w głowę długo leczyła rany, następnie za brak wyrobienia nakazanej normy pracy skazana przez władze sowieckie na kilkumiesięczne więzienie ( które odbyła w całości).
Po tak zwanej „amnestii” dla polskich zesłańców opuściła Syberię i po przybyciu do Uzbekistanu wraz z mężem pracowała w kołchozie przy zbiorze bawełny. Po wyjeździe męża (w 1942 r.) do formującego się Wojska Polskiego – Armii Andersa, pozostała sama. W Uzbekistanie pracowała jeszcze przy budowie elektrowni, oraz w służbie zdrowia.
Jako młoda kobieta bojąc się pozostania sama na obczyźnie usilnie poszukiwała możliwości powrotu do Polski. Formujący się w miejscowości Namangan szpital wojskowy udający się w kierunku frontu był taką okazją. W taki więc sposób (1943 r.) stała się sanitariuszką szpitala polowego Armii Radzieckiej II Frontu Białoruskiego.
Przeszła cały szlak bojowy szpitala wraz z Armią Czerwoną (do niedawna jeszcze wrogami i najeźdźcami kraju) aż do Mińska Mazowieckiego.
Przy zdemobilizowaniu i ewakuacji szpitala na wschód pozwolono jej
pozostać w kraju.
Po odnalezienia rodziny i powrocie męża w 1947 roku osiedliła się i zamieszkała na stałe w Koszalinie. Pracowała w służbie zdrowia oraz gastronomii.
W czasach komunistycznych jako sybiraczka i na dodatek żona przybyłego z zachodu „andersowca”, będąc „niepewną ideologicznie” nie mogła się kształcić ani rozwijać zawodowo.
Po „odwilży” lat osiemdziesiątych udzielała się społecznie w wielu organizacjach społecznych i kulturalnych
Mianowana została w 2004 r. na stopień oficerski – podporucznika WP,
oraz posiada nadany w 2001 r. PATENT Nr 78024 Weterana Walk o
Wolność i Niepodległość Ojczyzny.
Odznaczenia i odznaki polskie:
-Krzyż Zesłańców Sybiru (2005 r.)
-Medal Zwycięstwa i Wolności 1945(1987 r.)
-Odznaka Weterana Walk o Niepodległość(1996 r.)
-Odznaka Honorową Sybiraka(2000 r.)
oraz radzieckie i rosyjskie :
-„Otlicznik Medicznoj Służby” (1944 r.)
-Medal 50 lat zwycięstwa nad faszyzmem(1995 r.)
-Medal 60 lat zwycięstwa nad faszyzmem(2005 r.)
Pochowana z mężem Stanisławem.
|
Funkcja trackback/Funkcja pingback